مگ پلاس مجله اینترنتی، خبر و سبک زندگی

 

آیا نکاح متعه ” صیغه ” حرام است؟

نکاح متعه در نزد شیعه حلال بوده و هیچ شخصی قائل به حرام بودن آن نشده است. اما به علت های مختلف تفکر افراد جامعه به جای رفته است که خیلی ها این عمل را کاری ناپسند می دانند.

نکاح متعه در کلام خداوند

دلیلی که علمای شیعه بر حلال بودن نکاح متعه دارند، کلام خدامند متعال در قرآن است که می فرماید: فما استمتعتم به منهّن فاتوهن اجورهنّ } (النساء:آیه ۲۴) هر گاه آنها را به عقد متعه درآوردید، اجرتشان را بپردازید.

این آیه به گفته تمام مفسرین دلالت بر حلال بودن نکاح متعه (صیغه) می کند.

اما سوالی که اینجا پیش می آید این است که پس چرا اهل سنت نکاح متعه را حرام می دانند.

جواب معلوم است اهل سنت اعتقاد دارند که این آیه نسخ شده است. به این معنا که در ابتدا نکاح متعه حلال بوده سپس بعد از مدتی به دستور خداوند و با حدیث پیامبر (ص) حرام شده است.

دلایل اهل سنت

اول : عن علی (ع) ان رسول الله (ص) نهی عن متعه النساء یوم خیبر ( امام علی (ع) فرمود که پیامبر (ص) در روز جنگ خیبر نکاح متعه را حرام کرد.)

دوم : عن ربیع بن سبره عن ابیه انه قال: شکونا العزبه فی حجه الوداع فقال استمتعوا من هده النساء فتزوجت امراه ثم غدوت علی رسول الله (ص) و هو بین الرکن و الباب و هو یقول انی کنت قد اذنت لکم فی الاستمتاع الا و ان الله قد حرمها الی یوم القیامه

( ربیع بن سبره از پدرش نقل کرده که پدرش به پیامبر (ص) از نبودن خانواده شکایت کرد. پیامبر (ص) به او گفت از این زنان متعه کن پس چنین کردم بعد از گذشت مدتی پیامبر (ص) را در میان رکن و درب دیدم. پیامبر (ص) فرمود : من متعه را برای شما حلال کردم و لی آگاه باشید که متعه را از امروز تا روز قیامت حرام می کنم. )

این دو روایت از جمله روایاتی هستند که اهل سنت به آنها برای اثبات حرمت نکاح متعه استلال می کنند.

اولا : آنچه از سیره امام علی (ع) و اولاد معصومین ایشان معلوم است انکار تحریم نکاح متعه است. چه بسا ایشان به این کار سفارش های زیاد هم کرده اند.

ثانیا : لازمه این دو روایت این است که پیامبر (ص) چند بار در زمان های مختلف آیه شریفه را نسخ کند. یک بار در حجه الوداع و بار دوم در روز خیبر در حالی که هیچ کس قائل به این مطلب نیست نه شیعه و نه اهل سنت

حرمت نکاح متعه در گفتار صحابه

اینکه بعضی از صحابه ازدواج موقت را حرام اعلام کرده اند.

این حدیث بین شیعه و اهل سنت مشهور است قال عمر : متعتان کانتا فی عهد رسول الله (ص) حلالا و انا انهی عنهما اعاقب علیهما

این حدیث بیان گر این است که عمر از طرف خودش متعه را حرام کرده. و این عمل هم مردود است

زیرا اولا اگر این عمل او اجتهاد باشد باطل است زیرا در مقابل آیه قرآن قرار دارد

ثانیا اگر فرض کنیم این سخن عمر اشاره به روایتی دارد. باز هم اشکال این سخن اینجاست که چگونه روایتی از تمام صحابه مخفی مانده و فقط به این شخص رسیده.

ثالثا عمر این حرمت را به سخن پیامبر (ص) استناد نداده بلکه گفته من حرام می کنم

در کتاب صحیح ترمذی روایت شده: ان رجلا من اهل الشام سال ابن عمر عن متعه النساء فقال: هی حلال فقال:ان اباک قد نهی عنها فقال ابن عمر: ارایت ان کان ابی قد نهی عنها و قد سنها رسول الله (ص) اتترک السنه و تتبع قول ابی

( مردی از شام از پسر عمر درباره ازدواج موقت سوال کرد پسر عمر گفت: حلال است شخص گفت: همانا پدرت از ازدواج موقت نهی کرده. پسر عمر عمر گفت : پدرم ازدواج موقت را نهی کرده در حالی که پیامبر خدا (ص) آن را جزء سنت خود معرفی کرده آیا سنت را رها می کنی و از سخن پدر من تبعیت می کنی )